ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ....
ΕΙΜΑΙ 24 ΧΡΟΝΩΝ....
ΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ...
ΣΠΟΥΔΑΖΩ ΣΕ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ...
ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΤΟΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΠΟΛΛΑ ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!!!!
ΕΠΑΙΖΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ, ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ ΠΩΣ Η ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.....
ΑΣ ΜΠΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΜΟΥ ΑΜΕΣΩΣ......
ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΕΙΔΑ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟ ¨Julie and Julia".
ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ. ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΡΙΛ ΣΤΡΙΤ. ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ Η ΜΙΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΝΙΩΘΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΕΝΑ BLOC ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΘΕΜΑ ΟΠΟΥ ΘΑ ΕΓΡΑΦΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΙΣΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙΤΕ.
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΝΩ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ BLOC ΜΟΥ ΗΡΘΕ Η ΙΔΕΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ.... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ... ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ... ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΣΤΟ ΕΥΡΥ ΚΟΙΝΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΟΧΙ!!!!
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΟΤΙ ΙΣΩΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!!!!
ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΤΟΝ "ΜΠΟΣΤ"
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ:
Χρύσανθος (Μέντης) Μποσταντζόγλου, γνωστός περισσότερο με το ψευδώνυμο Μποστ ήταν σκιτσογράφος και γελοιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός και ζωγράφος. Γεννήθηκε το 1918 στην Κωνσταντινούπολη και πέθανε το 1995. Ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Μποσταντζόγλου,το γένος Παπαγιαννακοπούλου.Οι δυό γιοί του Κώστας και Γιάννης είναι σήμερα διακεκριμένοι γραφίστας και ηθοποιός αντίστοιχα. Το έργο του περιλαμβάνει πολιτικές γελοιογραφίες και χρονογραφήματα, εικονογραφήσεις βιβλίων και περιοδικών, δέκα θεατρικά έργα και πολλές ζωγραφικές συνθέσεις. Για ένα διάστημα δούλεψε στη διαφήμιση όπου οι έντυπες καταχωρίσεις του για τη RENAULT(Ντοφίν εστί φιλοσοφείν),Flow Coat/Dupont(βάφεν ζι γκούντ πιλότ?ακόμα και οι πιλότοι της Λουφτβάφε βάφουν με βαφές Φλόου Κοτ.),άφησαν κυριολεκτικά εποχή με την τόλμη και τη διαφορετικότητά τους.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:
Το 1939 όταν η οικογένεια του είχε επιστρέψει στην Ελλάδα, εισήχθη στη Σχολή Καλών Τεχνών, την οποία όμως παράτησε μετά απο έξι μήνες. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής έγινε μέλος του ΕΑΜ (1942) και συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση. Η καριέρρα του ως σκιτσογράφου ξεκίνησε με εικονογραφήσεις περιοδικών και παιδικών βιβλίων. Το πρώτο προσωπικό του βιβλίο εκδόθηκε με δικά του έξοδα το 1945 και είχε τίτλο Ο Αγιος Φανούριος. Βοήθημα δια την κατανόησιν των Κινέζων κλασσικών..Γκα-τσου και Βου-Σβου-Νι. Το 1952 έπιασε δουλειά στην εφημερίδα Καθημερινή, την οποία τότε διηύθηνε η Ελένη Βλάχου, στην οποία αρχικά εργαζόταν ως ταμίας και βιβλιοθηκάριος. Το 1954 ξεκινά να εργάζεται στο περιοδικό Εικόνες. Στη συνέχεια απασχολείται ως σκιτσογράφος στο περιοδικό Ταχυδρόμος.
Το 1958 παρουσίασε στη στήλη του, η οποία είχε τίτλο Το μποστάνι του Μποστ, τους τρεις πλέον γνωστούς ήρωες του: Μαμά- Ελλάς, Πειναλέων και Ανεργίτσα. Τέλος στη συνεργασία του με την Ελένη Βλάχου δόθηκε λόγω του κειμένου Το επάγγελμα της μητρός μου (1961), για το οποιο κατηγορήθηκε ότι είχε ξεφύγει από τα όρια της ευπρέπειας. Το 1966 άνοιξε το δικό του κατάστημα δώρων με την επωνυμία "Λαϊκαί Εικόναι". Διακόσμησε πάνω από 27.000 είδη δώρων, με σκιτσα και ζωγραφιές, καθώς και ανορθόγραφες επιγραφές, στιχάκια και αφιερώσεις.
Συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με τα περιοδικά Ομάδα, Θεατής, Ελευθερία, καθώς και με την εφημερίδα Αυγή. Λόγω των πολιτικών γελοιογραφιών του υπέστη διώξεις και δέχτηκε επανειλημμένα μηνύσεις. Δοκίμασε αρκετές φορές να θέσει υποψηφιότητα ως βουλευτής κομμάτων της Αριστεράς, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να εκλεγεί.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και μετά, αφιερώθηκε στη ζωγραφική και το θέατρο. Τα σατιρικά θεατρικά του έργα είναι γραμμένα σε δεκαπεντασύλλαβο. Κατά διαστήματα ασχολήθηκε και πάλι με το σκίτσο και την πολιτική γελοιογραφία. Την περίοδο αυτή συνεργάστηκε με το περιοδικό Ταχυδρόμος, τον Θούριο, το Men's Look και τις εφημερίδες Πρωινή και Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Πραγματοποίησε επίσης 16 προσωπικές εκθέσεις.
Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου του 1995.
Χαρακτηριστικά του έργου του: Ο Μποστ θεωρείται ότι κατάφερε να δημιουργήσει ένα εντελώς προσωπικό και αναγνωρίσιμο σατιρικό ύφος ως σκιτσογράφος, κειμενογράφος, θεατρικός συγγραφέας, αλλα και ζωγράφος. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του έργου του είναι η γλώσσα του και τα επίτηδες ανορθόγραφα κείμενα. Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, γελοιοποιώντας την καθαρεύουσα πίστευε ότι ίσως μπορέσει να βοηθήσει στην ταχύτερη καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Προκειμένου να σατιρίσει την καθαρεύουσα, ανακάτευε λόγιες εκφράσεις με λαϊκές και έγραφε εντελώς ανορθόγραφα, διεκτραγωδώντας τον ημιμαθή Έλληνα, που προσπαθούσε να χρησιμοποιήσει την καθαρεύουσα, καθώς εκείνη την εποχή η δημοτική θεωρούνταν "ύποπτη", κατά δήλωση του ιδίου του Μποστ. Συχνά με την παραφθορά των λέξεων ή την ανορθόγραφη απόδοση του ήχου της δημιουργούσε εσκεμμένα συνειρμούς, με άλλες έννοιες, τις οποιες διακωμωδεί. Επίσης συχνά, χρησιμοποιούσε μεταφορικές εκφράσεις με την κυριολεκτική τους έννοια.
Η σάτιρα του στοχεύει κυρίως τον μικροαστό Έλληνα των μεταπολεμικών δεκαετιών, την καθωσπρέπεια, την ημιμάθεια και το νεοπλουτισμό, την ξενομανία, τις έντονες ταξικές αντιθέσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας, καθώς και την ελληνική πολιτική ζωή. Ο Μποστ σατιρίζει ιδιαίτερα την εξάρτηση της Ελλάδας από τον ξένο παράγοντα, την εθνικοφροσύνη των δεξιών κομμάτων και το θεσμό της Βασιλείας, ωστόσο σε πολλά κείμενα διακωμωδεί και την παράταξη της Αριστεράς, στην οποία ανήκε. Σε πολλά από τα κείμενα του, γράφει σε πρώτο πρόσωπο ως αφηγητής, ο οποίος διηγείται κάποια εμπειρία του και σχολιάζει δήθεν με αφέλεια τα γεγονότα.
Οι τρεις πλέον χαρακτηριστικοί ήρωες των γελοιογραφιών του και προσωπικά του δημιουργήματα είναι η Μαμά Ελλάς με τα παιδιά της, ο Πειναλέον και η Ανεργίτσα. Η Μαμά Ελλάς παρουσιάζεται αρχαιοπρεπής, αλλά φτωχοντυμένη και εξαθλιωμένη, το ίδιο και τα δύο μικρά παιδιά, που σχολιάζουν την επικαιρότητα με ανορθόγραφα γραμμένους στίχους.
Ένα από τα χαρακτηριστικά όλου του φάσματος του έργου του (σκίτσα, κείμενα, ζωγραφικά και θεατρικά έργα) ήταν ο συμφυρμός διαφόρων φάσεων της ελληνικής ιστορίας, καθώς στο έργο του συνυπάρχουν ήρωες της αρχαιότητας, του Βυζαντίου, του 1821, του έπους του 1940 με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ωνάση.
Ως ζωγράφος ήταν αυτοδίδακτος και τα έργα του ήταν ιδιαίτερα επηρεασμένα από το ναΐφ ύφος της λαϊκής ζωγραφικής και κυρίως τον Θεόφιλο, αλλά και τις φιγούρες του Θεάτρου Σκιών, με στοιχεία υπερρεαλισμού. Τα ζωγραφικά του έργα παρουσιάζουν ήρωες της αρχαιότητας και της Επανάστασης του 1821 και ιστορικά ζευγάρια.
Στα θεατρικά του έργα χρησιμοποιούσε δεκαπεντασύλλαβο στίχο στο προσωπικό του ύφος συμφυρμού πομπωδών καθαρευουσιάνικων εκφράσεων, με ξένες και λαϊκές εκφράσεις, ενώ συχνά εμφάνιζε ιστορικά ή μυθικά πρόσωπα να αναφέρονται σε σύγχρονες καταστάσεις.
Σε περιόδους χιουμοριστικών αναζητήσεων ο ΜΠΟΣΤ έγραψε και στίχους για 3 ελαφρολαικά τραγούδια πού έγιναν επιτυχίες στις αρχές της δεκαετίας του '60.Αυτά είναι "Οι Νεκροθάφτες",μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου-ερμηνεία Γιώργου Ζωγράφου,και τα "Η νήσος των Αζορών" και "Ρομβία", μουσική Μίκη Θεοδωράκη-ερμηνεία Γρηγόρη Μπιθικώτση.
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΙΤΣΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΑΤΥΡΙΚΑ!!!!
Όταν οι πρόεδροι αγανακτούν
Ανωμαλίε εις τας συναβλίε
Δραματική συνάντησις Αμπατιέλου και Πιπινέλη
Κατάλογος έργων του Μποστ
- Σκιτσα και κείμενα (Δεύτερη επιλογή Απρίλιος 1972)
- Ο Αγιος Φανούριος. Βοήθημα δια την κατανόησιν των Κινέζων κλασσικών..Γκα-τσου και Βου-Σβου-Νι (1945)
- Κωνσταντίνος Παλαιολόγος (1953)
- Μαρία Πενταγιώτισσα (θεατρικό, 1982)
- 40 χρόνια Μπόστ (θεατρικό)
- "Οι εκλογές του Μποστ"(θεατρική επιθεώρηση,1973)
- Ρωμαίος και Ιουλιέτα (θεατρικό)
